Je maakt wel eens iets mee: een experiment.
Gabriëlla was vandaag niet in haar eentje alleen. Ze had een oude bekende meegebracht: Jeroom. Niet dat ze dan met elkaar moeten praten: Jeroom en Gabriëlla. Een blik is zelfs bijna overbodig. Maar hij zit er wel. Dat is genoeg.
Het is een rare man, vooral als je hem voor een eerste keer ziet. Als zij onrustig spartelt, kijkt hij rust in de kamer. Als hij broebelt, houdt zij zich stil.
Misschien neemt ze hem wel nog eens een keertje mee. Desnoods verborgen in één van de plooien van haar jurkje. Of op de bodem van een laars.
Het doet gewoon eens deugd om met zijn tweetjes wereldvreemd te zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten