In haar nieuwe gestreepte kousen schreed Gaby gisteren anderhalf uur lang rondjes in de kelder van een restaurant. Ze zag oesters en scampi's voorbijkomen en ze zag vooral veel flessen wijn. Gabriëlla kent geen water in de mond. Ze dacht gisteren alleen:"Bougeren!" en bleef maar schrijden.
Boven haar kwamen de gasten aan. Toen Gaby de zwarte koelkast honderd keer gedag gezegd had en ook de kok, zaten ze inmiddels aan het voorgerecht. Tussen voor en hoofd werd zij opgediend: vrolijk geserveerd met een appel in de mond. De gasten waren verbaasd een zotte vrouw te zien temidden van die vissen op de kaart. Wat deed zij daar in godsnaam met longen die uit hun voegen barstten? Maar toen Gabriëlla haar hoofd in water stak en hapte, bleef de aandacht vast, leek men haar te herkennen. Meestal.
Na het optreden kreeg ze voor het eerst in haar leven snoekbaars te eten en ze at en dronk nog ander lekkers. Na wat gespartel in het begin zwom ze weldra weer in volle goestingzee. En iedereen zwom mee.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten